Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Επίθεση του Αλκίνοου Ιωαννίδη στην κυβέρνηση της Κύπρου


Επίθεση του Αλκίνοου Ιωαννίδη στην κυβέρνηση της Κύπρου
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενό του, που αναδημοσιεύει το left:
Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με: Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.
Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων. Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα. Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει. Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας.
Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν; Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε. Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος. Έφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως.
Πέρασε ο καιρός, αλλάξαμε. Ξεχάσαμε. Χωριστήκαμε σε κόμματα και τα ψηφίσαμε τυφλά, διχαστήκαμε με τρόπο αταίριαστο στην ιστορία και την παράδοσή μας. Σε μια σταλιά τόπο, λέγαμε «οι άλλοι». Πήραμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και τα κάναμε αξιώματα. Να πάει στο καλό τέτοιος εαυτός, να μην ξανάρθει. Καθόλου μην τον κλάψουμε, καθόλου μη μας λείψει. Στον αγύριστο! Πέρασαν χρόνια. Το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλλας, που έγινε μάνταμ. Η κοπέλα θα γυρίσει φτωχή στο Μπάγκιο Σίτι ή στη Μανίλα. Θα αγκαλιάσει τη μάνα της, θα φιλήσει το παιδί της. Εμείς, πού επιστρέφουμε;
Τι μένει όταν ο σερ και η μάνταμ, έκπληκτοι, χάνουν το αυτοκίνητο, την υπηρέτρια, το λούσο και το σπίτι τους; Τι κρατιέται αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, κάτω από την επιφάνεια που βουλιάζει; Πού ακριβώς βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο βαθύς Χαρακτήρας, που μας επιτρέπει, όταν όλα αλλάζουν, να λέμε ακόμη «Εμείς»; Μπορούμε σήμερα να αποφασίσουμε ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί, ποιοι είμαστε. Τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τι αξίζει να προσπαθήσουμε μέχρι τέλους. Ποια λόγια αξίζει να πούμε προτού φύγουμε, πώς αξίζει να σταθούμε και απέναντι σε τι, προτού πεθάνουμε. Κι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε, ακόμη και νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι. Ήταν όμως αδύνατον να το κάνουμε χορτάτοι και υποταγμένοι, με έναν εαυτό-καταναλωτή, εξαρτημένο και ευχαριστημένο.
Μείναμε σε σκηνές, στο ύπαιθρο, για χρόνια. Χάσαμε για πάντα τα σπίτια, τα χωριά και τις ζωές μας. Περιμέναμε κάθε μέρα, για χρόνια, αγνοούμενους που δεν γύρισαν. Για δεκαετίες, ακούγαμε αεροπλάνο και στρέφαμε έντρομοι τα μάτια στον ουρανό. Χιαστί ταινίες στα παράθυρα, μη σπάσουν από τον βομβαρδισμό που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ξαναρχίσει. Τα παιδιά που έβγαλαν το σχολείο διαβάζοντας με το κερί στα αντίσκηνα, χειμώνες στη σειρά, βρίζονταν στην Ελλάδα από τους Ελλαδίτες, γιατί τους έτρωγαν τις θέσεις στα πανεπιστήμια. Η Μεγάλη Μαμά τίποτα δεν κατάλαβε. Κι ακόμη δεν καταλαβαίνει. Γιατί, μπορεί η Κύπρος να είναι Ελληνική, όμως, πόσο λίγο Κυπριακή είναι η Ελλάδα! Πόσο λίγο Ελληνική είναι η Ελλάδα! Επιτρέψαμε στους μικρούς πολιτικούς ενός αδύναμου και απροστάτευτου τόπου, να συμπεριφέρονται σαν άρχοντες αυτοκρατορίας. Να υπηρετούν κόμματα και τσέπες, σαν να μην υπάρχει απειλή, κίνδυνος και γκρεμός, σαν να είναι αδύνατον από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μπουκιά στο στόμα κροκοδείλων. Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ" έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε;
Όταν κλαίγαμε το '74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε, κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε, για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε, για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω...
Η κοινωνία μας, αυτή η διαλυμένη, πιέζοντας ασταμάτητα την όποια επίσημη πολιτική ηγεσία, αλλά και πέρα απ" αυτήν, θα αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των ανέργων, θα φροντίσει τα παιδιά της. Όχι από ελεημοσύνη. Από αλληλεγγύη. Και με τη γνώση πως, αν ο διπλανός δε ζει καλά, κανείς δε ζει καλά. Γιατί, ότι ποτέ μας κράτησε σ" αυτόν τον τόπο, ήταν ένας ιδιόμορφος, ποιητικός, παράλογα ωραίος κοινωνικός ιστός, που αυτοπροστατεύεται και που μας προστατεύει. Αυτός είναι που ανάγκασε τους βουλευτές να πουν, για μια έστω στιγμή, «Όχι». Το «Όχι» της Κυπριακής Βουλής, είναι σημαντικότερο απ" ότι κάποιοι χαιρέκακοι μπορούν να υποψιαστούν. Κι ας επιστρέψει η Βουλή εκλιπαρώντας τους Τροϊκανούς, κι ας πέσει στα γόνατα, κι ας τους γλύψει τα πόδια, μετά. Κι ας χάσουμε περισσότερα. Γιατί, για μια στιγμή έστω, έμοιασε η Δημοκρατία να έχει νόημα, ένα νόημα ξεχασμένο εδώ και δεκαετίες. Έμοιασαν, έστω και για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι να εκπροσωπούν πράγματι. Η στιγμή καταγράφεται και μένει, δημιουργώντας προηγούμενο, παρά την όποια κατάληξη. Και το γεγονός πως το προηγούμενο δημιουργήθηκε από μισή μερίδα τόπο, αγαπητοί λογικοί λογιστές, το κάνει ακόμη σημαντικότερο. Τίποτα «δικό σας» δεν θα μείνει ποτέ στην Ιστορία, να σηματοδοτεί, να καθορίζει, ή έστω να θυμίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό. Αφήστε μας να το χαρούμε. Δεν μας προσφέρονται συχνά τέτοιες χαρές.
Αυτό το «Όχι», φαίνεται να είχε και χειροπιαστά αποτελέσματα: Εκτός από τη δυνατότητα μη φορολόγησης των μικροκαταθετών, εκτός από το χρονικό περιθώριο που έδωσε για τη νομοθετική ρύθμιση του περιορισμού των συναλλαγών και τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης, που μπορούν να παίξουν σημαντικά θετικό ρόλο στο μέλλον, έδωσε και τη δυνατότητα, έστω σπασμωδικά, έστω την τελευταία στιγμή, έστω με απογοητευτικό αποτέλεσμα, να μετρηθούν οι δυνάμεις και οι «φιλίες», τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Βοήθησε να καθαρίσει το τοπίο, να τελειώσουμε με ψευδαισθήσεις, να καταλάβουμε ξανά το πόσο μόνοι είμαστε, το πόση ευθύνη έχουμε. Κι όσοι πιστεύουν πως με ένα «Ναι» θα σώζαμε κάτι, τη Λαϊκή Τράπεζα ή την Κύπρου (αλήθεια, πόσο «δική μας» μπορεί να είναι μια τράπεζα;) και μαζί τις δουλειές, ή τους κόπους μιας ζωής που τους εμπιστευτήκαμε, να μην ξεχνούν πως, όποιο κομμάτι μας έμεινε απροστάτευτο, ούτως ή άλλως, και με τα «Ναι» και με τα «Όχι», θα κατασπαραχθεί.
Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει «plan B». Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης, από ανθρώπους βουτηγμένους στην κατανάλωση, στο εφήμερο, στο συμφέρον, στο νεοπλουτισμό και στο τίποτε, μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς «Όχι». Έστω και για μια στιγμή. Ένα «Όχι» καταστροφικό και λυτρωτικό μαζί, που εσείς, αγαπητοί Ελλαδίτες μνημονιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με πρόσχημα το καλό μας, δεν θα πείτε ποτέ. Θα προτιμήσετε να καταστραφούμε εξίσου, λέγοντας «Ναι».
Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκει. Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο. Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε... Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.
Θα τα καταφέρουμε, το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, δεν φοβόμαστε τίποτε. Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτη. Το μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει.


Read more: http://www.newsbomb.gr/kypros/story/291510/epithesi-toy-alkinooy-ioannidi-stin-kyvernisi-tis-kyproy#ixzz2Oj631ds3

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Φάρμακα για όλους: μία πετυχημένη πρωτοβουλία



Ημερομηνία: 26/03/2013 15:17
Της Νάντιας Σουμπασάκη
Ποιοί είμαστε

Οι ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ είμαστε μία αυτόνομη δημοτική παράταξη με ζωή και δράση 15 χρόνων. Στηριζόμαστε από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, αλλά συσπειρώνουμε, γύρω από κοινό πρόγραμμα και δράσεις, ευρύτερες τοπικές δυνάμεις. Γι αυτό και στις Δημοτικές Εκλογές το 1998, το 2002 και το 2006 που κατεβήκαμε με αυτόνομο ψηφοδέλτιο, συγκεντρώσαμε υπερδιπλάσια δύναμη από την τότε εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Ιδρυθήκαμε το 1998 στον τότε Δήμο Νέου Ψυχικού και από το 2010 λειτουργούμε ως ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ Νέου Ψυχικού – Φιλοθέης – Ψυχικού, καλύπτοντας με την δράση μας το σύνολο του νέου Ενιαίου Δήμου Φιλοθέης – Ψυχικού.

Το Δίκτυο Αλληλεγγύης Ενεργών Πολιτών

Τον Νοέμβριο του 2012, μετά από απόφαση της συντονιστικής επιτροπής της Δημοτικής Κίνησης συγκροτήσαμε με τη συνδρομή εθελοντών την ανοιχτή συλλογική πρωτοβουλία Δίκτυο Αλληλεγγύης ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ Νέου Ψυχικού – Φιλοθέης – Ψυχικού, καθώς ακόμα και στο Δήμο μας έχουν εμφανιστεί κρούσματα ακραίας ανέχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

Τον Δεκέμβριο σε συνεργασία με άλλους τοπικούς φορείς, πήραμε την πρωτοβουλία και συγκεντρώσαμε αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, μέσα από εθελοντική προσφορά πολλών συμπολιτών μας, πολλά τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία διανεμήθηκαν διακριτικά τις γιορτινές μέρες σε δεκάδες νοικοκυριά συμπολιτών, που τα είχαν απόλυτη ανάγκη.

Φάρμακα για όλους, μία πρωτότυπη πρωτοβουλία

Τον Φεβρουάριο το Δίκτυο Αλληλεγγύης ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ Ν. Ψυχικού-Φιλοθέης-Ψυχικού πήρε μία δεύτερη πρωτοβουλία και οργάνωσε με μεγάλη επιτυχία συλλογή φαρμάκων για συνανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.

Η πρωτοβουλία μας αυτή έτυχε της ολόψυχης ανταπόκρισης πολλών κατοίκων του Δήμου μας με τη συγκέντρωση εκατοντάδων κουτιών φαρμάκων ευρείας κατανάλωσης. Η πρώτη παρτίδα από τα συγκεντρωμένα φάρμακα παραδόθηκε την Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013 στο Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά που εδρεύει στον Κορυδαλλό, στην οδό Ξενοφώντος 5 και Πελοπίδα και καλύπτει όλες τις περιοχές της περιφέρειας Πειραιά όπου υπάρχουν υψηλά ποσοστά φτώχειας κι ανεργίας. Τα φάρμακα παραδόθηκαν στους εκπροσώπους του Αλληλέγγυου Ιατρείου Πειραιά από πολυμελή αντιπροσωπεία του Δικτύου Αλληλεγγύης ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

Οι εκπρόσωποι του Αλληλέγγυου Ιατρείου Πειραιά ευχαρίστησαν θερμά τους «Ενεργούς Πολίτες» για την πρωτοβουλία και την προσφορά τους και αντάλλαξαν μαζί τους απόψεις για τα προβλήματα των κατοίκων και για άλλα θέματα αλληλεγγύης μέσα σε ένα πολύ ζεστό και φιλικό κλίμα.

Την πρωτοβουλία στήριξαν τα φαρμακεία των Χριστίνας-Μαρίας Τσώνη - Μαρίνας Λεονταρά (Ν.Παρίτση 72, .Ν. Ψυχικό), Ελένης Στυλιανάκη-Ευδοξίας Διγενή ( Πεύκων 1&Καπποδιστρίου, Φιλοθέη), Κλεοπάτρας Ράπτη (Λ.Δημοκρατίας 26, Ν. Ψυχικό) και Ελένης Σιώρη ( 25ης Μαρτίου&Ξάνθου 1, Ν. Ψυχικό), που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας τοποθετώντας τα “κουτιά προσφοράς” αλλά και την αφίσα της πρωτοβουλίας στα φαρμακεία τους. Ευχαριστούμε επίσης τους συμπολίτες μας που στήριξαν αυτή την πρωτοβουλία, είτε με αγορές – προσφορές από τα συνεργαζόμενα φαρμακεία, είτε με προσφορά φαρμάκων που τους περίσσεψαν και τα έφεραν από το σπίτι.

To Δίκτυο Αλληλεγγύης των ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ απευθύνθηκε στους αρμόδιους του Δήμου Φιλοθέης - Ψυχικού προκειμένου ένα σημαντικό μέρος των συγκεντρωθέντων φαρμάκων να διατεθούν σε συμπολίτες του Δήμου μας που τα έχουν ανάγκη μέσω του Δημοτικού Ιατρείου και των Υπηρεσιών Πρόνοιας. Δυστυχώς οι αρμόδιοι του δήμου δήλωσαν αδυναμία να ανταποκριθούν σε αυτή την πρόταση και προσφορά επικαλούμενοι διοικητικά προβλήματα και δυσκολίες.

Το Δίκτυο Αλληλεγγύης των Ενεργών Πολιτών θα αναλάβει το αμέσως επόμενο διάστημα και νέα πρωτοβουλία συγκέντρωσης τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, καθώς και φαρμάκων, που θα διατεθούν σε συνδημότες μας που πλήττονται από την οικονομική κρίση.

* Η Νάντια Σουμπασάκη είναι Δημοτική Σύμβουλος Φιλοθέης – Ψυχικού, Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης “ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ”.

left.gr

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Αν υπήρχαν Mega και Καθημερινή το 1821



Η Καθημερινή το ... 1821Η Καθημερινή το ... 1821
“ Ο Κολοκοτρώνης ... στα τηλεπαράθυρα ”
Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2013 15:12
Μέρες που είναι, ας φανταστούμε τι θα γινόταν αν υπήρχε … MEGA τον καιρό του ΄21 (ας πούμε πχ βραδινό δελτίο μετά την εισβολή του Ιμπραήμ στον Μωριά) :

Τρέμη. «Και ενώ η παγκόσμια κατάσταση είναι τόσο δύσκολη, υπάρχουν ακόμα κάποιοι αμετανόητοι που εξακολουθούν να στεναχωρούν τον πολυχρονεμένο μας σουλτάνο, που ο γιαραμπής να μας κόβει χρόνια και να του δίνει μέρες».

Πρετεντέρης. «Όχι μόνο αυτό Όλγα. Ενώ όλες οι υγιείς δυνάμεις του τόπου, κοτζαμπάσηδες-δεσποτάδες- καραβοκύρηδες έχουν πλέον αντιληφθεί πως η χώρα χρειάζεται ηρεμία και ανάπτυξη γιατί αλλιώς οι Οθωμανοί θα σηκωθούν να φύγουν και θα μας αφήσουν μόνους μας, αυτοί οι αλιτήριοι κατσαπλιάδες, αυτές οι μειοψηφίες έχουν το θράσος να απειλούν τους νοικοκυραίους».

Τσίμας. «Έχεις δίκιο Γιάννη. Μάλιστα έμαθα πως αυτές οι περιθωριακές ομάδες κουκουλοφόρων – φουστανελοφόρων έχουν επικεφαλής έναν τύπο Κολοκοτρώνη, κάπως έτσι, που έχει το θράσος να απειλεί με βία, φωτιά και τσεκούρι, την φιλήσυχη πλειοψηφία που την αποκαλεί προσκυνημένη».

Καψής. «Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι λέτε τόση ώρα, όμως το αδελφάκι μου που είναι μέγας δραγουμάνος του Μεγάλου Βεζίρη στην Ιστανμπούλ μου είπε πως αυτός ο …κοτρώνης και τα άλλα μπουμπούκια εξτρεμιστές Παπαφλέσσας και λοιποί είναι η αιτία που η Υψηλή Πύλη μας έχει στην μπούκα».

Τρέμη. «Σωστά Μανώλη. Όμως έχουμε τον ίδιο τον τρομοκράτη στο τηλέφωνο να τον ανακρίνουμε. Κύριε Κολοκοτρώνη με ακούτε ; (Στα παράθυρα γύρω από την Τρέμη οι άλλοι τρεις κάνουν μορφασμούς απέχθειας).

Κολοκοτρώνης. «Συμπαθάτε με, δεν σας γρικώ καλά γιατί εδώ είμαστε έξω στον αέρα και το αγιάζι, και πέφτουν και κουμπουριές πότε – πότε».

Τρέμη «Πείτε μας κ. Κολοκοτρώνη, που βρήκατε το θράσος να αναστατώνετε τον τόπο και να παραβιάζετε την νομιμότητα ; Αφού οι προύχοντες που μας κυβερνούν έχουν κάνει μνημόνιο με τον Ιμπραήμ, εσείς τώρα τι θέλετε;»

Κολοκοτρώνης. (Μόλις πάει να πει μια συλλαβή, τον διακόπτει ο Πρετεντέρης).

Πρετεντέρης. «Όλγα, για ρώτα τον κύριο σε παρακαλώ … γιατί εμείς όλοι είμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε σήμερα τους συνδικαλισμούς και τις μαγκιές που έκανε στα Δερβενάκια και την Τριπολιτσά».

Κολοκοτρώνης. (Πάει πάλι να μιλήσει, αλλά τον ξαναδιακόπτουν).

Τρέμη. «Μην μιλάτε κύριε, ο Γιάννης είπε να σας ρωτήσω, δεν σας ρώτησα ακόμα. Για απαντήστε λοιπόν, πως τολμάτε να σηκώνετε κεφάλι όχι μόνο στους οθωμανούς αλλά και στους ευρωπαίους. Η ιερά συμμαχία Αγγλία – Γαλλία – Αυστροουγγαρία – Ρωσία μας είπε να κάτσουμε στα αυγά μας και να λέμε σφάξε μας αγά μου ν’ αγιάσουμε. Εσείς τι παριστάνετε, ξέρετε καλύτερα από όλους αυτούς;» Κολοκοτρώνης. (Πριν προλάβει να αρθρώσει λέξη, τον διακόπτει ο Καψής αυτή τη φορά).

Καψής. «Εγώ ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το θέμα, όμως τώρα θυμήθηκα πως το αδελφάκι μού έγραψε τις προάλλες πως στο σεράϊ συζητιέται πολύ ότι πίσω από τις ταραχές είναι μια ύποπτη περιθωριακή οργάνωση που λέγεται φιλική εταιρεία. Αυτοί δεν σέβονται τίποτα, έχουν διώξει όλους τους επενδυτές … φανταστείτε πως είχε έρθει ένας σοβαρός λόρδος ονόματι Έλγιν που έδωσε μια ολόκληρη φούχτα λίρες για να πάρει κάτι παλιομάρμαρα ο κουτόφραγκος, και αυτοί οι αμετανόητοι προσπάθησαν να τον εμποδίσουν μαζί με κάτι ψευτοκουλτιουράδηδες κοραήδες και λοιπούς. Πάλι καλά που δεν τα κατάφεραν, γιατί η επένδυση αυτή δημιούργησε και θέσεις εργασίας, αυτούς που βοήθησαν να ξηλωθούν τα παλιομάρμαρα και αυτούς που τα φόρτωσαν στα καράβια του λόρδου».

Τσίμας. «Να προσθέσω, Μανώλη, πως αυτοί οι περιθωριακοί κουρελήδες έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα τη χώρα στα ευρωπαϊκά ανακτοβούλια. Κύριε Κολοκοτρώνη, το ξέρετε πως εξαιτίας σας ολόκληρος κόμης Μέτερνιχ έχει βάλει την Ελλάδα στο στόχαστρο ;»

Κολοκοτρώνης. (Μόλις ανοίγει το στόμα του, τον διακόπτουν άλλη μια φορά).

Πρετεντέρης. «Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά Παύλο, έχουμε τώρα και καινούριο φρούτο – τον επαναστατικό τουρισμό. Έχουν πλακώσει και αναρχικοί από το εξωτερικό, σαν να μην έφταναν οι δικοί μας. Κάτι Σανταρόζα, κάτι Μπάϊρον και άλλα αποβράσματα. Μπάτε σκύλοι αλέστε γίναμε, κάνουμε και εισαγωγή ταραχοποιών.»

Τρέμη. «Μάλιστα, Γιάννη, όλοι αυτοί μαζί με τους δικούς μας κάνουν και καταλήψεις σε δημόσια κτίρια. Δες τι έγινε στα κάστρα απ’ όπου πέταξαν έξω τις νόμιμες αρχές, δες τι έγινε στο Μεσολόγγι και αλλού. Πως θα προκόψει μετά από αυτά ο τόπος ; Αν μας πετάξουν έξω από το γρόσι, ποιος θα φταίει μετά ;»

Κολοκοτρώνης. (Έχει βαρεθεί που δεν τον αφήνουν να μιλήσει και έχει φύγει από την γραμμή, ακούγεται του-του).

Τρέμη. «Ορίστε θράσος. Μας έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα μας. Εδώ του κάναμε την τιμή να τον ακούσουμε στο φιλόξενο δελτίο μας, να εκθέσει τις απόψεις του ελεύθερα και δημοκρατικά. Αλλά τι ξέρουν από δημοκρατία αυτοί οι τρομοκράτες. Ας αλλάξουμε τώρα θέμα, να πούμε για τις φιλανθρωπίες της πρέσβειρας καλής θέλησης Μπαρντιν Χανουμ Μπουρέκ που εγκαινίασε σήμερα νέα πτέρυγα στο Λεπροκομείο Σπιναλόγκα μαζί με τον βεζίρη αρρώστιας Λομπέρ Μπέη. Θυμίζουμε πως στις 11 στην Ανατροπή ο Γιάννης φιλοξενεί τους αρχιραγιάδες Μπενιζέλ, Τσαμάρ και Καρα Τζαφέρ για να ακούσουμε επιτέλους και μια υπεύθυνη φωνή.»

periodista.gr

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Νόμισαν


Νόμισαν πως θα μπορούσαν να πάρουν εύκολα την Ελλάδα στα χέρια τους.
Νόμισαν πως οι Έλληνες θα διατηρούσαν για πάντα στην εξουσία αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία.
Νόμισαν πως οι Έλληνες δεν δίνουν δεκάρα για τη Δικαιοσύνη.

Νόμισαν πως θα μπορούσαν να διχάσουν τους Έλληνες.
Νόμισαν πως θα μπορούσαν να στρέψουν τη μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης.
Νόμισαν πως θα μπορούσαν να στρέψουν τους Έλληνες εναντίον των μεταναστών.
Νόμισαν πως πολίτες που φιλούσαν κατουρημένες ποδιές για μια θέση στο Δημόσιο δεν θα είχαν την αξιοπρέπεια να αντιδράσουν.
Νόμισαν πως οι Έλληνες δεν θα είχαν τη δύναμη να αντισταθούν.
Νόμισαν πως οι σύγχρονοι Έλληνες νοιάζονται μόνο για το χρήμα και την πάρτη τους.
Νόμισαν πως ο κάθε Έλληνας θα πατούσε επί πτωμάτων άλλων Ελλήνων για να επιβιώσει.
Νόμισαν πως το μόνο νέο που θα γεννιόταν μέσα στην χρεοκοπία θα ήταν ο Παντελίδης και η Πάολα.
Νόμισαν πως αυτός ο τόπος που γέννησε μεγάλους φιλόσοφους και γενναίους πολεμιστές κατοικείται τώρα από ανεγκέφαλες κότες.
Νόμισαν πως θα μπορούσαν να αναγκάσουν τους Έλληνες να ξεπουλήσουν τη χώρα τους.
Πόσο δίκιο είχαν.
Σε όλα
pitsirikos.net

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

ΛΑΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΜΑΣ



---------------------------------------------------------
Σάββατο 23 Μάρτη, 20:30
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Συζήτηση μετά μουσικής και κρασάκι.
Σας περιμένουμε στο Στέκι.


Φωτογραφία: ΣΤΕΚΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Ανθούσας, Γέρακα Παλλήνης
---------------------------------------------------------
              Σάββατο 23 Μάρτη, 20:30
         ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
       Συζήτηση μετά μουσικής και κρασάκι.
           Σας περιμένουμε στο Στέκι.

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Πόσα «Κοινό» έχει το κούρεμα;



 ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ Το «Κοινό» είναι κάτι παραπάνω από ένα εναλλακτικό νόμισμα – εδώ κι έναν χρόνο έχει γίνει τρόπος ζωής των κατοίκων της Καλαμαριάς. Μπορεί να έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους, αλλά δεν έχασαν το κουράγιο και την ευρηματικότητά τους. Κι απαντούν στην κρίση μ” ένα Κοινωνικό Νόμισμα, ένα Αγροτικό Παντοπωλείο, ένα Ταμείο Αλληλοβοήθειας και μια Ανοιχτή Αγορά.

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου

Το Κοινό είναι η καινούργια τρέλα της Καλαμαριάς. Κάτι πολύ παραπάνω από ένα εναλλακτικό νόμισμα, το Κοινό εδώ κι έναν χρόνο έχει γίνει τρόπος ζωής των κατοίκων αυτού του μεγάλου δήμου της Θεσσαλονίκης. Εκατόν είκοσι χιλιάδες άνθρωποι ζουν σ” αυτή την άλλοτε καλής οικονομικής επιφάνειας περιοχή που, όπως όλη η συμπρωτεύουσα, δοκιμάζεται σκληρά από την κρίση: ανεργία, λουκέτα, μετανάστευση έχουν γίνει πια η καθημερινότητα των άλλοτε ξένοιαστων κατοίκων. Όμως, μπορεί όπως όλοι μας να έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους, αλλά δεν έχασαν το κουράγιο και την ευρηματικότητά τους. Κι απαντούν στην κρίση μ” ένα Κοινωνικό Νόμισμα, ένα Αγροτικό Παντοπωλείο, ένα Ταμείο Αλληλοβοήθειας και μια Ανοιχτή Αγορά.

Συναντηθήκαμε με την Ελένη Παπαθεοδοσίου και τον Μιχάλη Παναγιωτίδη στα γραφεία της Κίνησης Πολιτών: πορτ μπεμπέ, βιβλία, σιντί, ρούχα, όλα καθαρά και τακτοποιημένα γύρω μας, συνθέτουν το σκηνικό των γραφείων μιας δημοτικής παράταξης που σταδιακά μετατράπηκε σε τοπικό κίνημα. «Είχαμε δημιουργήσει την παράταξη που βασιζόταν στη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και των Οικολόγων. Δεν μας αρκούσε όμως το να κατεβαίνουμε στις εκλογές, θέλαμε να παρέμβουμε ενεργά στη ζωή της πόλης εν μέσω κρίσης.

Aνταλλακτικό παζάρι

Ετσι, πριν από ενάμιση χρόνο, δημιουργήσαμε το πρώτο ανταλλακτικό παζάρι», ξετυλίγει το νήμα ο Μιχάλης. Τα πρώτα πράγματα που αντάλλαξαν τα έφεραν οι ίδιοι από τα σπίτια τους κι επέμεναν πολύ να μην χαρίζει κανείς σε κανέναν: «Κάθε μας κίνηση έχει πολιτικό φορτίο. Δεν μας αφορά αν ο ένας θα φέρει ένα μολύβι και θα το ανταλλάξει μ” ένα πλυντήριο. Αυτό που μας νοιάζει είναι κανείς να μην μπαίνει στη θέση του ευεργέτη ή του ευεργετούμενου», λέει η Ελένη.

Το ανταλλακτικό παζάρι πήγε καλά κι έδωσε στην ομάδα τη δύναμη να υλοποιήσει ένα παλιότερο σχέδιο: να φτιάξει στα πρότυπα του Βόλου (ΤΕΜ) ένα εναλλακτικό νόμισμα. Είχαν αποπειραθεί και 5 χρόνια νωρίτερα να το καθιερώσουν. «Φάνταζε όμορφο, αλλά περιττό. Μετά ήρθε η ανάγκη», όπως λέει η Ελένη. Τον Ιανουάριο του 2012 πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συνέλευση του Κοινό, αποφάσισαν τον κανονισμό κι εξέλεξαν την συντονιστική του ομάδα.

Αυτή η φαντασιακή ανταλλακτική μονάδα αντιπροσωπεύει αξία αντικειμένων ή υπηρεσιών. Κάθε μέλος δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του νομίσματος αγγελίες ζήτησης ή προσφοράς τις οποίες κοστολογεί σε Κοινό (1 Κοινό = 1 ευρώ). Συγκεντρώνει έτσι μονάδες από υπηρεσίες ή προϊόντα που προσέφερε και τα ανταλλάσσει με άλλα. Αυτή τη στιγμή το νόμισμα έχει 250 ενεργά μέλη: από καθηγητές, λογιστές και νομικούς μέχρι υδραυλικούς, μελισσοκόμους και αγρότες.

Παράλληλα, στην Καλαμαριά λειτουργεί Αγροτικό Παντοπωλείο με απευθείας διάθεση προϊόντων από τους παραγωγούς στους καταναλωτές. «Γίνεται κάθε εβδομάδα στην παραλία της Αρετσούς. Είναι αυτοδιαχειριζόμενο και η συντονιστική του επιτροπή αλλάζει κάθε 6μηνο για να εξασφαλίσουμε διαφάνεια, ενεργό συμμετοχή όλων και να φύγουμε από τη λογική της ανάθεσης» μας λέει η Ελένη. «Στην αρχή οι παραγωγοί δεν καταλάβαιναν ότι αυτή η κίνηση δεν είναι ευκαιριακή, αλλά έχει προοπτική και βιωσιμότητα.

Φτηνά και ποιοτικά

Αυτή τη στιγμή, το Αγροτικό Παντοπωλείο έχει 600 μέλη και η τάση είναι αυξητική. Εκτός του ότι εξασφαλίζει φτηνά και ποιοτικά προϊόντα για τους καταναλωτές και μια δίκαιη αμοιβή για τους παραγωγούς, προτείνει έναν άλλο τρόπο να βιώνουμε την πόλη μας και τη μεταξύ μας σχέση».

Τώρα οι Καλαμαριώτες προχωρούν στη δημιουργία Ταμείου Αλληλοβοήθειας, όπου καταγράφουν υπηρεσίες και διαθεσιμότητες που ο ένας πολίτης μπορεί να προσφέρει στον άλλο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης: αν π.χ. αρρωστήσει το παιδί σου, μπαίνεις στη βάση δεδομένων και βρίσκεις παιδίατρο για να έρθει στη μέση της νύχτας κι έναν γείτονα που θα αναλάβει τη φύλαξή του την επομένη που εσύ θα πρέπει να πας για δουλειά. Σε αντάλλαγμα, προσφέρεις κι εσύ χρόνο και βοήθεια όταν ζορίζεται ο γείτονάς σου γιατί πρέπει π.χ. να φύγει ταξίδι για δουλειές. Ταυτόχρονα, οργανώνουν Εργαστήρια Αυτάρκειας, όπου εκπαιδεύονται στο να φτιάχνουν με τα χέρια τους και οικολογικά από σαπούνια μέχρι κασκόλ.

«Είναι ένας άλλος τρόπος να ζεις» μάς λέει ο Μιχάλης. «Δεν είναι τυχαίο που τέτοιου είδους εργαστήρια ή εναλλακτικά νομίσματα λειτουργούν σε χώρες που δεν τα έχουν ανάγκη λόγω κρίσης, π.χ. στον Καναδά ή στην Αυστραλία. Κι όταν δοκιμάσεις αυτόν τον τρόπο, που είναι δημιουργικός, ελεύθερος κι αλληλέγγυος, δεν γυρίζεις πίσω».

……………………………………………………………………………..

ΑΤΖΕΝΤΑ

Σάββατο, 12 μ.-5 μ.μ., Στέκι Μεταναστών, Εξάρχεια: συλλογική κουζίνα el chef.
Σάββατο, μετά τις 9 μ.μ., στον Πολυχώρο της «Ανοιχτής Πόλης» (Πανεπιστημίου 56 & Εμμ. Μπενάκη 9, 1ος όροφος), μπαλ μασκέ της κρίσης.
Κυριακή, 9 μ.μ., Αγία Παρασκευή: ρεμπέτικο γλέντι για τα 4 χρόνια λειτουργίας της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων στο πρώην στρατόπεδο Σπυρούδη.
Τετάρτη, Ηράκλειο Κρήτης, Αρχανών 17, στον πολυχώρο «Κουκούτσι» εργαστήρι κεραμικής.

……………………………………………………………………………………

Για το Κοινό: www.koino.com.gr
Για το Αγροτικό Παντοπωλείο: www.agropankalamarias.blogspot.com
Για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας: www.kalamaria.weebly.com
Τηλέφωνο: 2310 –402851, 6947-705491

………………………………………………………………………………… 

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» ανοίγει τις σελίδες της σε ομάδες, δράσεις, οργανώσεις που προωθούν την ιδέα της αλληλεγγύης. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο solidarity@efsyn.gr και στο 211-1045000

efsyn.gr

ONE COUNTRY SHOW



germany_euro
Αυτές τις μέρες χαίρομαι που δεν είμαι επαγγελματίας σε κάποιο έντυπο. Θα έπρεπε οπωσδήποτε να παραδώσω ένα κείμενο. Να γράψω κάτι για όσα συμβαίνουν στην Κύπρο. Να πω κι εγώ μια γνώμη, να έχω μια άποψη. Αν είσαι παπαγαλάκι και πληρώνεσαι για το «συμπέρασμα» είναι εύκολο. Συμφωνείς πάντα με τη Μέρκελ. Όσο κι αν εκτεθείς, είσαι συνηθισμένος. Κι όσοι σε διαβάζουν είναι συνηθισμένοι να σε διαβάζουν στημένοι στα τέσσερα.
Όμως τι γίνεται αν πραγματικά θες να γράψεις τη δική σου άποψη; Σε μία φάση του πειράματος που βιώνουμε, μπορείς απλώς να καταγράψεις τα δεδομένα της στιγμής. Να επιτεθείς στον Σόιμπλε, για παράδειγμα, που στραγγάλισε την Κύπρο. Να, όμως, που βγαίνει ο Σόιμπλε ένα πρωί, λέει ότι η Γερμανία δεν ήθελε τη δέσμευση ποσού των καταθέσεων κάτω των 100.000 ευρώ, αλλά ήταν πρόταση του κύπριου προέδρου.
Είναι το γνωστό κόλπο με τον καλό και τον κακό μπάτσο. Πάντα υπάρχει ο καλός μπάτσος και το ρόλο αυτόν τον αναλαμβάνει η Γερμανία κάθε φορά που αποδεικνύεται ότι φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τη διάλυση της ευρωζώνης. Μόλις σωθεί στο τσακ η υπόθεση, τότε η Γερμανία ξανακάνει τον κακό μπάτσο και ζητά αποκεφαλισμούς. Δύο ρόλοι για την ίδια χώρα. One country show.
Θα σταθώ μόνο σε μία φράση της Μέρκελ. Σε δήλωσή της, κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης των Χριστιανοδημοκρατών το Σάββατο το βράδυ, η Μέρκελ ανέφερε «Είπαμε ότι όσοι έχουν τα χρήματα τους στις κυπριακές τράπεζες πρέπει να συμβάλουν στη διάσωση της Κύπρου. Με τον τρόπο αυτό θα συμβάλουν οιυπεύθυνοι και όχι μόνο οι φορολογούμενοι από άλλες χώρες κι αυτό είναι το σωστό».
Μάλιστα! Ακόμη και για να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι μιας από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ανθρωπότητα, έγινε δίκη. Η δίκη της Νυρεμβέργης. Κράτησε έναν ολόκληρο χρόνο και οι κατηγορούμενοι είχαν δικαίωμα απολογίας. Η Μέρκελ το ξέχασε. Αποφάσισε μόνη της, σε μία κομματική της συγκέντρωση ότι οι υπεύθυνοι της κρίσης ήταν οι καταθέτες κυπριακών τραπεζών. Τους δίκασε και τους καταδίκασε. Επέβαλε την ποινή και το ακροατήριό της χειροκρότησε.
Σε κάποια άλλη συγκέντρωσή της, ως υπεύθυνοι είχαν καταδικαστεί όλοι οι Έλληνες πολίτες. Δικάστηκαν και καταδικάστηκαν ως λαμόγια και τεμπέληδες που ξενυχτούσαν και γλεντούσαν χωρίς την άδεια της Γκεστάπο.  Διατάρασσαν τις ώρες κοινής ησυχίας, της καθώς πρέπει Ευρώπης. Κι έπρεπε να καταδικασθούν επειδή προσέβαλαν την ευταξία και το ωράριο. Σε κάποια άλλη ομιλία της η Μέρκελ είχε βγάλει καταδικαστικές αποφάσεις για τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους. Και το ακροατήριό της πάντα χειροκροτούσε.
Αλλά γιατί να μη χειροκροτάει; Τουλάχιστον 15 δισεκατομμύρια ευρώ θα εξοικονομήσει από το κόστος των επιτοκίων η Γερμανία, έως το 2023, από την κρίση χρέους η οποία πλήττει την Ευρωζώνη, εκτιμά το Ινστιτούτο του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία. Σύμφωνα με σχετική έρευνα που διενήργησε το Ινστιτούτο για λογαριασμό του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters, το γεγονός ότι η Γερμανία, ενώ άλλες χώρες είτε δανείζονται με εξαιρετικά υψηλά επιτόκια είτε έχουν αποκλειστεί από τις αγορές, εμφανίζεται ως ασφαλές καταφύγιο για τους επενδυτές, της αποφέρει σημαντικά κέρδη.
Άραγε πως δημιουργήθηκαν οι συνθήκες ώστε η Γερμανία να θεωρείται «ασφαλές καταφύγιο για τους επενδυτές»; Κι άραγε, όλοι αυτοί οι επενδυτές είναι έντιμοι; Άραγε όλες αυτές οι επενδύσεις είναι ξεκάθαρες και όχι ξεπλυμένες; Λέει η Γερμανία και τα παπαγαλάκια της, ότι στις κυπριακές τράπεζες πάρκαραν τα ξεπλυμένα τους οι ρώσοι μαφιόζοι. Σοβαρά ηθικοί μου άνθρωποι; Τέτοιο κακό;
Δηλαδή οι Γερμανοί μαφιόζοι της SIEMENS που βγάζουν δισεκατομμύρια κέρδη έχοντας δώσει μίζες στους πολιτικούς των μισών χωρών της γης είναι έντιμοι μαφιόζοι; Είναι ξανθοί μαφιόζοι, οπότε δικαιολογούνται;
Μήπως η  Thyssen Krupp που κατηγορήθηκε για συστηματική παραβίαση της νομοθεσίας περί αθέμιτου ανταγωνισμού σε διαγωνισμούς για τον εξοπλισμό των σιδηροδρόμων, είναι ηθικότατη; Μήπως η ΜΑΝ που δωροδόκησε δεκάδες κρατικούς λειτουργούς και στελέχη επιχειρήσεων για να διασφαλίσει παραγγελίες, έχει αθώα κέρδη;
Η Daimler που διαπιστώθηκε ότι «λάδωνε» παράγοντες σε 22 χώρες, αθώα κι αυτή; Η Siemens που εμπλέκεται στο μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς στην ιστορία της οικονομίας, καθώς φέρεται να δαπάνησε περίπου 1,3 δισ. ευρώ για ύποπτες πληρωμές, με αποτέλεσμα η αμερικανική δικαιοσύνη να της επιβάλει πρόστιμο ύψους 1,2 δισ. ευρώ, μήπως ανήκει σε ρώσους;
Μήπως το ότι ο  Διευθύνων Σύμβουλος της Deutsche Bank, Γιούργκεν Φίτσεν, ομολόγησε «κομψά» ότι η τράπεζα χειραγωγούσε το διατραπεζικό επιτόκιο Euribor, είναι θεμιτό και καθαρό; Μήπως το ότι η Deutsche Bank κατηγορείται για φοροδιαφυγή αλλά και για “αμέλεια” καταγγελίας ξεπλύματος χρημάτων καθώς και για παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης, είναι δουλειά των Ρώσων μαφιόζων;
Σε αυτή την αγγελικά πλασμένη παγκοσμιοποιημένη οικονομία, βρέθηκε ο ένοχος στο πρόσωπο των καταθετών της Κύπρου. Αν δεν ήξερα ότι οι Μερκελικοί είναι προτεστάντες, θα έκοβα το κεφάλι μου ότι είναι Ιησουίτες. Τόση υποκρισία δεν επέδειξαν ούτε οι κατηγορούμενοι αρχιναζί στη δίκη της Νυρεμβέργης. Πόσο χειρότεροι άραγε μπορούν να γίνουν;

http://kartesios.com/?cat=28

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

όταν ο (νεο)φιλελευθερισμός συναντά τη φασίζουσα δεξιά





Η ακροδεξιά λογική είναι συνώνυμη πολιτικά του μετανεωτερικού αυταρχισμού. Είναι η ίδια λογική που υποβιβάζει τον πολίτη σε υπήκοο. Και ο ίδιος ο πολίτης τείνει να αποτελέσει είδος προς εξαφάνιση καθώςέχει μετατραπεί σε υπάκουο και πρόθυμο χειραγωγούμενο ον, σε υποτακτικό μιας αντιδημοκρατικής κυβέρνησης που σέρνει έναν ολόκληρο λαό στον πόνο, την καταναγκαστική απληρωτί εργασία σε ιδιώτες με στρατιωτικού τύπου επεμβάσεις με το αντισυνταγματικό επιχείρημα του εθνικού κινδύνου.
Ο πολίτης μαθαίνει πως όταν αντιδρά θα βασανίζεται, πως όταν προσπαθεί να βοηθήσει κάποιον που βασανίζεται θα κατηγορηθεί για συμμετοχή σε έγκλημα και αντίσταση κατά της αρχής, μαθαίνει από θεσμικά χείλη ότι ο τρομοκράτης καταδικάστηκε ως τέτοιος από τη Εκτελεστική Εξουσία πριν ακόμα αποφανθεί η - τύποις ανεξάρτητη- Δικαιοσύνη. Κάθε μορφή αντίστασης θα τιμωρείται είτε με επιστράτευση (ποιος άραγε αγωνιά αν καταπατούν το Σύνταγμα) είτε με παράνομες και σωματικές τιμωρίες που αντιβαίνουν ακόμα και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό που ζούμε δεν είναι χούντα και δεν λέγεται δημοκρατία, είναι τρομοκρατία! Ένα καθεστώς εκτάκτων μέτρων, στρατιωτικών διατάξεων, αντισυνταγματικών ρυθμίσεων που δε σέβεται ούτε Κοινωνικό Συμβόλαιο ούτε την ασφάλεια των πολιτών.
Ο σύγχρονος πολίτης-υπήκοος εξανδραποδίστηκε με το αφιόνι και βουλιάζει σε μία κουβέρτα κι έναν καναπέ μήπως και γλιτώσει. Οι φιλελεύθεροι δίδασκαν ότι η πολιτική αλλαγή μόνο με εκλογές. Μα αν ο νικητής δε σέβεται το Συμβόλαιο που υπέγραψε με το λαό προεκλογικά; Αν βλέπεις να ασκείται συστηματικά βία, πώς να μην αντιδράσεις; Και φυσικά όταν αντιδράς γίνεσαι ύποπτος, τρομοκράτης, επικίνδυνος...
Οι ίδιοι οι φιλελεύθεροι κατάντησαν υποτακτικοί του ακροδεξιού μίσους κατά των διεκδικήσεων και της αριστεράς και ξεπουλούν τις δικές τους κατακτήσεις (ακόμα και τη Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την Ισότητα). Απεμπολούν τις παλαιότερες θέσεις τους για άπλωμα της δημοκρατίας και την υιοθέτηση νέων θεσμών που δίνει δικαιώματα στη συμμετοχή του πολίτη και την έκφραση της διαφωνίας ή της συμφωνίας του. Σε ένα πλέγμα ναρκισσισμού κι ελιτισμού και συρρόμενοι από την ακροδεξιά θέλουν τον πολίτη άβουλο και υποταγμένο χωρίς δικαιώματα, γιατί ακριβώς φοβούνται τη διαφωνία του.
Ο νεοφιλελευθερισμός συναντά τη φασίζουσα δεξιά μπροστά στην αγωνία του να επιβάλει αντιλαϊκά μέτρα. Ο πολιτική της λιτότητας τέμνεται με την ακροδεξιά πρακτική του αυταρχισμού και της τρομοκράτησης των πολιτών. Οι φιλελεύθεροι -μετριοπαθείς άλλοτε στο ζήτημα των κοινωνικών διεκδικήσεων- σε ρητορείες ακροδεξιάς κοπής στρέφονται κατά των κοινωνικών κατακτήσεων, λοιδορούν το κοινωνικό κράτος, δρούν ως τιμητές του ίδιου του φιλελευθερισμού πατώντας πάνω στο μοτίβο που χαράσσει ο αυταρχισμός της εξουσίας.
Η αντιαριστερή και αντιδιεκδικητική μισαλλοδοξία τους -το μελανό κοινό σημείο της τομής με την ακροδεξιά ρητορεία κι ιδεολογία- δεν τους επιτρέπει να δουν ότι η ακολουθούμενη πολιτική ξεπερνά τα στενά όρια της δημοσιονομικής προσαρμογής και της λιτότητας, δεν βλέπουν πως δεν είναι απλό πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης, αλλά τελικά οδηγεί στην κατάρρευση την ίδια τη δημοκρατία και τα δικαιώματα που ευαγγελίζονται. Αδυνατούν να δουν μπροστά στην ανάγκη υπεράπισης του συστήματος ότι τούτη η πολιτική λειτουργεί ως τρομοκρατική επίδειξη αποτελώντας τη συνειδητή επιλογή άσκησης αυταρχισμού και δεσποτισμού ανατολίτικου τύπου (με την επικοινωνιακή κάλυψη πεφωτισμένης δεσποτείας δίπλα στο σουλτάνο) που ξεπερνά ακόμα και τον ίδιο το θατσερισμό και το σαρκοζισμό.
Και η ακροδεξιά ρητορεία -εκ του κέντρου πηγαζομένη ή εκ των άκρων- ταυτίζεται με τους στόχους του νεοφιλελευθερισμού (μονόπλευρη λιτότητα, διάλυση της μεσαίας τάξης και διαμελισμό του κράτους -ως κεντρικού κοινωνικού κι οικονομικού πυλώνα- σε τιμάρια προς επένδυσηΗ βία του αυταρχισμού πια κυριαρχεί παντού, σε όλες τις οθόνες, σε όλο τον κοινωνικό στίβο υπό την ανοχή και την ιδεολογική κάλυψη των φιλελεύθερων δυνάμεων

http://chldimos.blogspot.gr/
via Βαθύ Πράσινο

ΚΟΙΜΗΣΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΟΥ, ΜΠΟΡΕΙΣ



526701_426456134049287_1405718790_n
Εσύ, αν έχεις ψηφίσει κάποιο από τα κόμματα της τρόικας εσωτερικού, ευθύνεσαι άραγε για τις αυτοκτονίες, τους άστεγους και τους απελπισμένους που ψάχνουν στα σκουπίδια; Εσύ που κοιτάζεις αφ’ υψηλού τον άνεργο, έχεις ευθύνη για την κατάστασή του;   Ξέρω, ξέρω…πάλι σε ξεγέλασαν στις τελευταίες εκλογές. 
Ε λοιπόν, είσαι ηθικός αυτουργός αυτής της κατάστασης, γιατί είσαι ότι ψηφίζεις! Σε εκβίασαν για να ψηφίσεις ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ; Είσαι ένα φοβισμένο ανθρωπάκι. Σε κορόιδεψαν με τα ψευτοδιλήμματα και την έξοδο από το ευρώ; Είσαι κορόιδο. Σκέφτηκες μόνο ότι εσύ έχεις ακόμα να τρως, έχεις δουλειά ή σύνταξη; Οπότε “καλά περνάμε και στην χούντα“; Τότε είσαι ένα κυνικό σκουλήκι, ένας παρτάκιας. Όπως και να το δεις, ανήκεις σε μια από αυτές τις ομάδες ψηφοφόρων. Καλά αν ψήφισες τον Αντωνάκη γιατί είσαι μια ζωή ΝΔ και “δεν αλλάζεις”, συγχαρητήρια, έχεις διαψεύσει τον Δαρβίνο για την θεωρία της εξέλιξης.
Είσαι συνένοχος και μην μιλάς για κρεμάλες στους “προδότες πολιτικούς”, γιατί κάποια στιγμή κι εσύ πρέπει να λογοδοτήσεις για τις επιλογές σου. Κι εγώ νιώθω υπεύθυνος που δεν στηρίζω αυτή την αθλιότητα, αλλά την ανέχομαι. Τους ανέχομαι. Ανέχομαι κι εσένα. Βέβαια δεν είμαι ίδιος μ’ εσένα, ούτε κάνω τις ίδιες επιλογές, ούτε έχω ψηφίσει τα κόμματα που είναι υπεύθυνα γι’ αυτή την κατάντια. Αυτό δεν το λέω για να μειώσω την δική μου ευθύνη, επειδή δεν έχω κάνει κάτι δραστικό για να ανατρέψω αυτούς κι εσένα.
Εσύ αντιθέτως, ήξερες ότι και νέα μέτρα θα παρθούν και φτώχεια κι εξαθλίωση θα έρθουν και η κοινωνία θα μετατραπεί σε κόλαση. Αλλά δεν σ’ ένοιαξε. Είπαμε, ανήκεις σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες. Μην μου πεις ότι δεν ήξερες. Έχουν στερέψει οι δικαιολογίες. Δεν διάβασες, δεν φρόντισες να μάθεις και να πληροφορηθείς για το ΔΝΤ, για τις εφιαλτικές συνθήκες που δημιούργησε όπου κι αν πήγε; Δεν διάβασες το “Δόγμα του Σοκ”; Μια ζωή είσαι μέσα στην άγνοια γιατί δεν θέλεις να μάθεις τίποτα παραπάνω απ’ όσα αφορούν μόνο την δουλίτσα σου, τα λεφτουδάκια σου, το σπιτάκι και τον καναπέ σου. Γι’ αυτό εσύ είσαι χρόνια επικίνδυνος. Γιατί κοιτάζεις την δική σου ευτυχία, άσχετα με το αν περνά μέσα από την δυστυχία του άλλου.
xountaΌταν για χρόνια ψηφίζεις άτομα και μαφίες που αποδεδειγμένα έχουν καταστρέψει την ζωή μας κι έχουν ξεπουλήσει την χώρα τότε είσαι κάτι πολύ χειρότερο από απλός απατεώνας. Είσαι διεφθαρμένος.
Όπως τάιζες τόσα χρόνια αυτή την ολιγαρχική κομματοκρατία, έτσι τώρα στηρίζεις την ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά με την “αριστερή γαρνιτούρα” της ΔΗΜΑΡ και το ναζιστικό εκτελεστικό όργανο της Χρυσής Αυγής.
Κι ας το παίζεις θλιμμένος, επί της ουσίας δεν σε ενδιαφέρουν καθόλου οι νέοι άνεργοι, οι άρρωστοι που δεν μπορούν να πάρουν ή δεν βρίσκουν τα φάρμακά τους, οι φοιτητές που άναψαν μαγκάλι και πνίγηκαν από τις αναθυμιάσεις, αυτοί που κάθονται στις ουρές των συσσιτίων και τους αναζητητές στους κάδους.
Πιστεύεις όμως ότι θα γλιτώσεις στο τέλος έτσι δεν είναι; Εσύ είσαι σωστός, γιατί κάθεσαι στ’ αυγά σου και δεν θα πεθάνεις για τους άλλους. Σου έντυσαν τα ψέματα και με την γλώσσα της λογικής, είσαι τόσο μικρόνοος που τα παλιά ψεύδη φόρεσαν το ένδυμα “της γλώσσας της αλήθειας”, του ρεαλισμού και των οικονομικών και ακόμη πείθεσαι πως τα σαρδόνια χαμόγελα δεν κρύβουν κοφτερά δόντια.
Να σου πω ένα μυστικό; Δεν θα γλιτώσεις. Ούτε εσύ. Κι όσο καλός ρουφιάνος, “συνεργάσιμος”, φιλήσυχος και “νοικοκυραίος” θες να παραμείνεις, θα σε βάλουν κι εσένα στην μηχανή του κιμά. Δεν έχω αυταπάτες ότι “θα ξυπνήσεις” κι ας το παίζεις ενίοτε “αγανακτισμένος”. Κι εγώ μπορεί να μην γλιτώσω από αυτή την κόλαση, αλλά τουλάχιστον δεν συνεργάστηκα με βασανιστές και  έχω την συνείδησή μου καθαρή. Και φαντάζομαι ότι αυτό το τελευταίο εσύ δεν το καταλαβαίνεις καν
http://strangejournal.wordpress.com

Να μαθαίνω γράμματα



 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 17/03/2013
ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΠΑΛΤΑ Κοινή χρ.
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
να πηγαίνω στο σχολειό
να μαθαίνω γράμματα
του Θεού τα πράματα

Image

Λίγες λέξεις σε κάποια απόσταση από τις μάχες που μαίνονται τούτον τον καιρό στον χώρο της παιδείας. Για να αρχίσουμε να βλέπουμε το παρόν από τη σκοπιά του μέλλοντος. Από τη σκοπιά της στρατηγικής.
1. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε σοβαρά για παιδεία αν δεν ασκήσουμε αμείλικτη κριτική στην τρέχουσα ευρωπαϊκή στρατηγική: κατάτμηση και τυποποίηση της γνώσης ώστε τα "προϊόντα εκπαίδευσης" να μπορούν να ανταλλάσσονται με το γενικό ισοδύναμο ακριβώς όπως τα άλλα προϊόντα του ανθρώπινου μόχθου. Υπό την προσωνυμία "παροχή δεξιοτήτων" και εν μέσω της ιδιοτελούς και ανόητης φλυαρίας που συνοψίζεται στη φράση "κοινωνία της γνώσης" ή/και "κοινωνία της πληροφορίας". Τα δεινά που αντιμετωπίζουμε εδράζονται ακριβώς εδώ.
2. Παρά τη σχετική αυτονομία των διάφορων βαθμίδων της, η παιδεία οφείλει να αντιμετωπίζεται ως ενιαία. Από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς μέχρι τις μεταδιδακτορικές σπουδές. Κυρίως γιατί η παιδεία εδράζεται στη διδακτική σχέση.
3. Η διδακτική σχέση είναι σχέση ενσώματη. Δεν κινητοποιεί μόνο τον λόγο, αλλά και το βλέμμα, το χαμόγελο, τη χειρονομία, το παράδειγμα, το σώμα ολόκληρο. Η κιμωλία και ο πίνακας είναι επέκταση του σώματος. Ακόμη κι αν είναι κακής ποιότητας και λερώνουν. Ο υπολογιστής και το Διαδίκτυο είναι, στην καλύτερη περίπτωση, απλώς βοηθήματα.
4. Η διδακτική σχέση είναι σχέση διακινδύνευσης και σχέση αναγνώρισης, δηλαδή σχέση ευθύνης. Συνδυάζει αυτενέργεια, πειθαρχία και αμοιβαίο σεβασμό. Αμοιβαία ενθάρρυνση και αμοιβαία κριτική. Με τις αναγκαίες μεν διαφοροποιήσεις, αλλά κατά τρόπο ενιαίο σε όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες.
5. Η συζήτηση για το σύστημα παιδείας που διεκδικούμε οφείλει να ξεκινά από "πάνω" προς τα "κάτω". Από τις διδακτορικές και μεταδιδακτορικές σπουδές προς το νηπιαγωγείο και τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Όχι αντίστροφα. Γιατί μόνον έτσι μπορούμε να αποκτήσουμε εποπτική εικόνα του όλου. Και να ξέρουμε για τι μιλάμε.
6. Ξεκινώντας από εκεί, οι γενικές κατευθύνσεις είναι κατά βάσιν δύο: μαθηματικά και φυσικές επιστήμες, ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες.
7. Οι στόχοι που οφείλουμε να θέσουμε για κάθε κατεύθυνση οφείλουν να είναι μακράς πνοής, έστω και αν σήμερα φαντάζουν ουτοπικοί: ελληνικό νόμπελ για τις φυσικές επιστήμες, ανάδειξη της χώρας μας σε παγκόσμιο κέντρο ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών. Το δεύτερο, που είναι και φτηνότερο, για λόγους ιστορικούς και γεωγραφικούς απολύτως προφανείς. Δυνάμεις υπάρχουν. Υπό την προϋπόθεση να σταματήσει ο συνολικός κατήφορος της κοινωνίας μας και η συναρτημένη διάλυση της παιδείας. Αρκεί να το πιστέψουμε και να συν-στρατευθούμε. Αγνοώντας τη συστηματική συκοφαντία. Υπό συνθήκες αλληλοβοήθειας και άμιλλας, όχι ανταγωνισμού. Και να προχωρήσουμε έτσι στους ριζικούς μετασχηματισμούς σχέσεων και δομών που απαιτούνται.
8. Οι μετασχηματισμοί σχέσεων και δομών οφείλουν να έχουν ως επίκεντρο τη βαθμίδα του Λυκείου. Οι καθηγητές και οι καθηγήτριες του Λυκείου οφείλουν να διαθέτουν υψηλότατη μόρφωση και ευρύτατη παιδεία. Και να χαίρουν της αντίστοιχης κοινωνικής αναγνώρισης. Το περιεχόμενο και η οργάνωση των σχετικών σπουδών οφείλει να μελετηθεί διεξοδικά. Υπάρχουν παραδείγματα τα οποία δεν μπορούμε μεν να μιμηθούμε, αλλά από τα οποία μπορούμε να μάθουμε. Π.χ. οι γαλλικές écoles normales.
9. Σε ό,τι αφορά τη μία κατεύθυνση, βάση των σπουδών οφείλουν να είναι τα μαθηματικά, η φυσική και η βιολογία. Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη, η γλώσσα, η ιστορία και η φιλοσοφία. Τα υπόλοιπα έπονται.
10. Η σπουδή των επαγγελμάτων ή των τεχνών απαιτεί ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Με δεδομένο, ανάμεσα σε άλλα, ότι το περιεχόμενο των δύο πρώτων χρόνων σπουδών του μηχανικού, του γιατρού ή του νομικού κατ' ουσίαν δεν διαφέρει από εκείνο των δύο πρώτων χρόνων στην αντίστοιχη γενική κατεύθυνση.
11. Η ταξική μεροληψία του συστήματος παιδείας αποτυπώνεται και υλοποιείται πολλαπλά στη δομή και τη λειτουργία του. Όλες οι συναφείς εκφάνσεις συνδέονται με το εμπεδωμένο στη μακρά διάρκεια "αυτονόητο" ότι η πνευματική εργασία υπερέχει της χειρωνακτικής. Η αποδόμηση αυτής της κυριολεκτικής ιερ-αρχίας μπορεί να στηριχθεί σε δύο αρχές. Πρώτον: όποιος έχει μάθει να μιλάει μπορεί να μάθει οτιδήποτε. Δεύτερον: ο διδασκόμενος πάντοτε γνωρίζει περισσότερα από τον διδάσκοντα ακόμη και σε όσα αφορούν όψεις τού υπό διδασκαλία αντικειμένου. Εξαιρετικό βοήθημα είναι εδώ το Ζακ Ρανσιέρ, Ο αδαής δάσκαλος: πέντε μαθήματα πνευματικής χειραφέτησης, Νήσος 2008.
12. Το παραδοσιακό πεντάστιχο λέει τα εξής: Περπατώ χαρούμενος ακόμη και νύχτα για να πάω εκεί που μαθαίνουν. Για να ικανοποιήσω την περιέργειά μου και να αισθανθώ την ηδονή της κατανόησης. Αυτά που μαθαίνω είναι τόσο σημαντικά ώστε να είναι του Θεού. Και μένουν μόνο του Θεού όσο δεν τα μαθαίνω κι εγώ.

[Γραπτή εκδοχή παρέμβασης στο "κρίση-μο" σεμινάριο με θέμα "Τι παιδεία θέλουμε;" (12/3/13) Χρωστώ την έμπνευση σε άρθρο της Θεανώς Φωτίου στην Εποχή της περασμένης Κυριακής.]

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=760240

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Ανοιχτή επιστολή προς τον γαλλικό λαό ύστερα απο την επίσκεψη Ολάντ και τις δηλώσεις του για επενδύσεις στον τομέα των υδάτων


«Όταν ο Ολάντ ενθαρρύνει την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα»
είναι ο τίτλος του γαλλικού περιοδικού Basta , που δημοσιεύει πρώτο την ανοιχτή επιστολή του ελληνικού κινήματος νερού προς τον γαλλικό λαό.
Ακολουθεί η επιστολή σε ελληνικά και γαλλικά.
Les tyrans ont toujours quelque ombre de vertu Ils soutiennent les lois avant de les abattre
Voltaire
(Οι τύραννοι βρίσκονται πάντα στο λυκόφως της αρετής. Υποστηρίζουν τους νόμους πριν τους καταστρέψουν.)

Γάλλοι , αδέλφια μας!

Στις 19.02.2013 ο Πρόεδρος σας, ο Φρανσουά Ολάντ, επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Χώρας μας, την Αθήνα..«Το μήνυμα μας προς την Ελλάδα, είναι μήνυμα φιλίας, στήριξης, εμπιστοσύνης και ανάπτυξης», ανέφερε ο Πρόεδρος σας και ζήτησε από γαλλικές εταιρείες να επενδύσουν……να επενδύσουν σε γη και ύδωρ.
Ο Hollande και ο Σαμαράς μιλούν για «επενδύσεις» στον τομέα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων της Ελλάδος, φυσικούς πόρους που προστατεύει το ελληνικό Σύνταγμα. και που δεν ανήκουν σε κανέναν μας, ούτε και στον πρωθυπουργό, για να τους εμπορεύεται.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τον αγώνα που κάνετε για την προστασία των κοινωνικών και συλλογικών αγαθών και την ευαισθησία που έχετε στο θέμα της διαχείρισης του νερού. Μετά από δεκαετίες ιδιωτικής διαχείρισης και παρόλο που οι δύο μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, η Suez και η Veolia, είναι γαλλικών συμφερόντων, το Παρίσι, Brest, Varage, Durance-Luberon, Castres, Cherbourg η Toulouse και άλλοι διεκδίκησαν και πέτυχαν την επιστροφή του νερού σε δημόσια χέρια. Και το έκαναν αφού βίωσαν τις συνέπειες από την εμπορευματοποίηση του νερού, την  αλματώδη αύξηση των τιμών, την άνιση πρόσβαση στις υπηρεσίες ύδρευσης, τηνυποβάθμιση  της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, τις μειωμένες επενδύσεις σε συντήρηση και επέκταση του δικτύου και τις μονοπωλιακές πρακτικές. Αν και στην Ελλάδα οι πολίτες έχουν ξεχάσει τη μακρινή εποχή του 1925, απόρροια του τότε διεθνούς οικονομικού ελέγχου, όπου το νερό της Αθήνας ήταν στα χέρια της αμερικάνικης Ulen, οι νεότεροι, διαβάζοντας και μελετώντας, μοιραζόμαστε μαζί σας τις ίδιες ακριβώς ανησυχίες για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση των ελληνικών δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ αλλά και πολλών δημοτικών υπηρεσιών όπως φημολογείται.
Η αγωνία μας, εντείνεται ακόμη περισσότερο και μετατρέπεται σε οργή, μετά και από τηναπάντηση του  Διευθυντηρίου του Επιτρόπου της ΕΕ, Όλι Ρεν, προς τις ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, που επιβεβαιώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί σκοπίμως την ιδιωτικοποίηση σε όλες τις χώρες που λαμβάνουν πακέτα διάσωσης. παρόλο που αυτό αντίκειται στην Οδηγία  περί ουδετερότητας σε σχέση με την ιδιωτική ή δημόσια ιδιοκτησία και διαχείριση των υπηρεσιών νερού (άρθρο 345 TFEU και άρθρο 171 της Οδηγίας 2006/123/EC σχετικά με υπηρεσίες εσωτερικής αγοράς) αλλά και στο Πρωτόκολλο για τις Δημόσιες Υπηρεσίες της Συνθήκης.  Ταυτόχρονα, αγνοείται εκουσίως από την Κομισιόν αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, το γεγονός ότι η είναι η ίδια (η Κομισιον) που διεξάγει έρευνα για τις μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, (Suez, Veolia, Saur), για μονοπωλιακές πρακτικές και πρακτικές εναρμόνισης συμπεριφοράς.
Σε αυτή λοιπόν τη χώρα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, που μέρα με τη μέρα χάνει μέρος της εθνικής της ανεξαρτησίας και που οι φωνές και οι αντιδράσεις των πολιτών της έναντι του αποικιακού τύπου ξεπουλήματος των φυσικών της πόρων πνίγονται υπό το δόγμα της “μηδενικής ανοχής”, η ελληνική κυβέρνηση, που υφάρπαξε την ψήφο των Ελλήνων για να«επαναδιαπραγματευθεί» το μνημόνιο, θεωρεί ότι είναι επείγον να γεμίσουν τα ταμεία της με ό,τι πωλείται, και φαίνεται για πούλημα δεν έχουν μόνο την κληρονομιά της αλλά και ένα κομμάτι από την ψυχή της. Εμείς οι Έλληνες πολίτες ταπεινωμένοι γυρνάμε στην εποχή του προτεκτοράτου, αναγκασμένοι να ιδιωτικοποιήσουμε το νερό μας καθιστώντας το επισφαλές και ακριβό.
Μετά το μεγαλειώδες ιταλικό δημοψήφισμα για το νερό το 2011, την επαναδημοτικοποίησητου σε πολλές περιοχές της Γαλλίας, την νομοθέτηση από την Ολλανδία το 2004 τηςυποχρεωτικής διαχείρισης των υδάτων από δημόσιες υπηρεσίες και την προστασία του από το γερμανικό σύνταγμα, αναρωτιόμαστε: η Ε.Ε. μας θεωρεί ακόμα Ευρωπαίους;   Κι εμείς λυπούμαστε, ακριβώς επειδή είμαστε Ευρωπαίοι, όχι μόνο για μας, αλλά μη γίνουμε άθελα μας  ο Δούρειος Ίππος για τη δημιουργία αγοράς νερού σε όλη την Ευρώπη. Ξέρουμε ότι ο  γαλλικός λαός δεν θα έχει γίνει σε τίποτα πλουσιότερος από τη δράση των γαλλικών πολυεθνικών νερού, ακόμα κι αν εξαπλώνονταν και στο τελευταίο νησί μας και σας καλούμε να σταθείτε στο πλευρό μας. Δεν θέλουμε τέτοιες «επενδύσεις», που σημαίνουν ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση του κόστους, που θα κρατήσουν τη χώρα μας χρεωμένη στον  αιώνα τον άπαντα..
Θέλουμε να σας φωνάξουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα είναι ζήτημα όλων των Ευρωπαίων που εδώ και χρόνια αντιστέκονται σθεναρά στη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Είναι ένα βήμα πίσω στον κοινό μας αγώνα για τα συλλογικά αγαθά και την ανθρώπινη ζωή. Για όλους μας το νερό δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό αγαθό, είναι σύμβολο δικαιοσύνης και ελευθερίαςσυλλογική κληρονομιά που είμαστε υποχρεωμένοι να τη διαφυλάξουμε και να τη παραδώσουμε ασφαλή και ελεύθερη στην επόμενη γενιά.
Εν κατακλείδι, η μοίρα της Ελλάδος είναι και μοίρα της Ευρώπης, μιας Ευρώπης που συμπεριφέρεται ως αντιδημοκρατική ολιγαρχία, εγκαθιστώντας μια νέου τύπου φεουδαρχία του 21ου αιώνα που λόγο έχουν μόνο τα λόμπι της αγοράς.
Γάλλοι αδέλφια μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες σας ζητάμε να είστε δίπλα μας σε αυτό τον δύσκολο αγώνα που δίνουμε για τη δημοκρατική διαχείριση των υδάτινων πόρων μας, έναντι μιας τρόικας που αποφασίζει και διατάζει και μίας κυβέρνησης που είναι αλυσοδέσμια, καμιά φορά προς ευχαρίστησή της, στους όρους του μνημονίου. Ήρθε η ώρα από κοινού να δώσουμε μία νέα πνοή στο τρίπτυχο ελευθερία – ισότητα – αδελφοσύνη.
Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται.
αυτό που εναντιώνεται στο δυνάστη λέγεται λαός
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ
http://www.savegreekwater.org/?p=1868